Jaarlijkse controle van de huid bij mensen met erfelijke aanleg 

Mensen met het Basaal Cel Naevus Syndroom (ook Gorlin syndroom genoemd) hebben een erfelijke aanleg voor basaalcelcarcinoom waardoor ze meer kans hebben om deze vorm van huidkanker op jonge leeftijd te krijgen (Erfelijke aanleg voor basaalcelcarcinoom | Kanker.nl). Bij het familiair melanoom (FAMMM-syndroom Familial Atypical Multiple Mole Melanoma (Familial Atypical Multiple Mole Melanoma )) is er een erfelijke aanleg voor melanoom (Erfelijk melanoom | Kanker.nl). Als iemand mogelijk een erfelijke aanleg voor huidkanker heeft, kan met DNA Desoxyribo nucleic acid (Desoxyribonucleïnezuur). De drager van erfelijke informatie in alle bekende organismen. (Desoxyribo nucleic acid (Desoxyribonucleïnezuur). De drager van erfelijke informatie in alle bekende organismen.)-onderzoek worden vastgesteld of er een genafwijking is (Heb ik erfelijke aanleg voor huidkanker? | kankerindefamilie.nl). 

Het Gorlin syndroom wordt veroorzaakt door een verandering (mutatie) in het PTCH1-gen of in het SUFU-gen (Gorlin syndroom | Erfelijkheid.nl). Mensen met het Gorlin syndroom en hun familieleden waarbij een mutatie in de genoemde genen is gevonden, krijgen het advies hun huid jaarlijks te laten controleren door een dermatoloog. Een algemeen advies is om de huid goed te beschermen tegen zonlicht en röntgenfoto’s alleen te maken als het niet anders kan (Gorlin syndroom | VKGN).

Bij erfelijk melanoom is een mutatie in het CDKN2A-gen de meest voorkomende genafwijking (Erfelijk melanoom | Kanker.nl). Mensen met erfelijke aanleg voor melanoom krijgen het advies om hun huid tweemaal per jaar te laten controleren door een dermatoloog. Hun eerstegraadsfamilieleden krijgen het advies hun huid jaarlijks te laten onderzoeken. Ze krijgen verder het advies extra voorzichtig te zijn met blootstelling aan zonlicht. Te veel zon op jonge leeftijd, vooral zonverbranding, verhoogt het risico op melanoom op latere leeftijd (Erfelijk melanoom | Kanker.nl; CDKN2A genmutaties | VKGN).


  • M.M. Harbers, red. (RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu))
  • A.M. Gommer, red. (RIVM)